31/365 Het lijstje

Ik kwam dit lijstje met vragen gisteren op internet tegen en ik pende ze meteen over in mijn 365-dagen boekje met de bedoeling om me hier de komende dagen mee bezig te houden.
Vandaag vraag 1: Waar kom ik vandaan...

30/365 Een relaas...

Toen de werkdag vandaag erop zat en ik afscheid nam van mijn collega's werd me gezegd dat ik eruit zag alsof ik gedronken had :P
Niet echt fijn om te horen, maar ik kon me de opmerking ook wel voorstellen want ik voelde me niet echt super. Het 'niet echt super' gevoel heeft zich vanavond voortgezet in een grote onrust.
Ik word behoorlijk onrustig van mijn zelf-gecreëerde rust. Die onrust is er niet pas sinds vandaag (mijn verlangen naar verandering was dan ook de reden van de start van mijn 365 dagen project) maar die onrust was vanavond opeens heel nadrukkelijk aanwezig.

Zoals de afgelopen maand uit al mijn verslagjes wel is gebleken, is dat ik altijd voor de veilige weg kies. De makkelijke weg, zonder al te veel weerstand en gekke dingen want wat zouden andere mensen wel niet denken. En daar baseer ik denk ik mijn leven een beetje op: op wat andere mensen denken en verwachten, en ik durf niet echt te kijken naar wat IK eigenlijk echt wil en verlang.

Het is al een hele stap geweest om te beslissen om minder te gaan werken en voor mijn dochtertje en voor mij te kiezen. Er was zelfs een twijfel om helemaal te stoppen met werken om eindelijk eens te ontdekken waar mijn eigen verlangens liggen, maar financieel gezien durfde ik dat niet aan. Of misschien gebruikte ik die financiële reden maar al te graag als excuus (het zou financieel ook wel echt erg krap voor ons worden, maar ik zou dat ook wel weer als een uitdaging kunnen zien) èn zoals eerder gezegd, ik was natuurlijk doodsbang voor wat mensen wel niet zouden denken als ik zou stoppen met werken...

Ik had me vanavond bijna aangemeld voor de E-cursus van de Happinez: 'Out of the box, Creatief denken en leven', maar ik heb al zo'n een flinke stapel boeken boven liggen met titels als 'Authenticiteit', 'Lenig denken', 'Uit de comfortzone' en 'Ja-maar wat als alles lukt?' dat ik me afvraag of dit me wèl verder zal helpen. Allemaal hele inspirerende boeken, maar ik denk dat de enige oplossing zal zijn om naar binnen te kijken.
Ik weet heel erg goed wat ik NIET wil, maar ik durf niet te luisteren naar wat ik WEL wil. Het gaat eens tijd worden... 

Om mezelf hier een beetje bij te helpen heb ik vanavond een lijstje met vragen gemaakt die ik de komende dagen moet gaan beantwoorden. Ik kijk er nu al naar uit :p

29/365 Gekke werkweek

Ik ben al de hele dag in de war, want normaal gesproken begint mijn werkweek pas op woensdag, maar nu is ie vandaag al begonnen en ik denk de hele tijd dat het woensdag is :p

Eind vorig jaar heb ik de beslissing genomen om minder te gaan werken omdat ik meer thuis wou 'moederen'. Ik ben in plaats van 4 dagen (wo.t/m zat.) ben ik vanaf januari maar 2 dagen gaan werken. Ik heb 1 vaste dag en die andere dag (2 halve dagen) mag ik zelf kijken hoe ik die invul. Nou kwam het nu voor het eerst goed uit om op een dinsdag te gaan werken, en zo zat ik vanmorgen dus op mijn fietsje naar het werk.

Op het werk was het ook vreemd want op dinsdag is de samenstelling van collega's op de vloer heel anders dan op een woensdag, of een donderdag, of een... etc.
Ik ben dus een beetje van de leg vandaag, maar toch vind ik dat ook wel weer erg prettig want ik kan mijn normale wekelijkse structuur niet meer handhaven en moet een beetje improviseren, en laat dat nu nèt zijn waar ik naar op zoek ben.

Ik heb de afgelopen maand wel gemerkt dat ik die behoefte aan verandering heb, maar dat ik het ook wel erg lastig vind om zelf die verandering te maken, ook al is het maar een kleintje. Een stukje tekst wat ik laatst tegenkwam verwoordt dat nog het allerbeste: 'Change is never easy, you fight to hold on, and you fight to let go.'

28/365 Bea

Vandaag een totààl ander soort verandering, en wel een hele grote. Een historisch moment, en hoewel ik zelf niet veel met het koningshuis bezig ben, ben ik wel onder de indruk van het nieuws vandaag.
Het is altijd zo'n vaststaand iets geweest, Beatrix als koningin, dat het toch wel even raar zal zijn.

Toen ik vanavond met mijn dochtertje zat te kijken naar het grote nieuws, was ik even aan het rekenen hoe oud ik was toen Beatrix begon met regeren, omdat ik me niet anders kan herinneren dan dat Beatrix koningin was. En toen bedacht ik me dat Lola straks dezelfde leeftijd heeft als ik toen, 20 maanden, als Willem Alexander wordt ingehuldigd.
De geschiedenis herhaalt zich ;)

27/365 Happinez

Afgelopen zaterdag lag er weer een nieuwe Happinez in de brievenbus. Ik ben al een paar jaar op dit blad geabbonneerd en normaal deed ik altijd een vreugdedansje op de dag dat een nieuw nummer in de brievenbus lag en plofte ik op de bank met een kop thee en begon ik te lezen.

Sinds de geboorte van Lola is dat enthousiasme iets afgenomen en als er een nieuw nummer uitkwam gebeurde het vaak dat ik hem pas na een week of twee uit het pastic haalde. Ik bladerde er dan af en toe eens doorheen, las een artikeltje en dan belandde het op de stapel bij de rest, in de hoop later nog een keer tijd te hebben om verder te lezen.
Ik heb daarom nog even overwogen om mijn abbonnement op te zeggen, maar dat vond ik ook weer jammer omdat ik er veel inspiratie uit kan halen.

Gisteravond besloot ik om dat te veranderen en ging me lekker vroeg douchen, kroop in bed en ging lekker lezen. Kijken of me dat vanavond weer lukt :)

26/365 De Lockmachine

Allereerst een foto van het gehaakte fruit zoals beloofd op 20/365. De appel en de peer gingen vrij vlot, maar de banaan zorgde voor wat vertraging en moest me er echt toe zetten om er aan verder te gaan. Ik denk dat ik niet echt helemaal tevreden was (mede door de kwaliteit garen die niet echt geschikt was voor deze patroontjes) en dan wordt het lastig om het af te maken.
Als mijn kleine meisje er maar blij mee is, en wie weet komen er strakjes toch nog kiwi's, mandarijntjes en ander leuks bij.

Vandaag gebeurde er iets heel bijzonders: mijn lockmachine zag voor het eerst sinds héél lang weer eens daglicht. Ik heb die machine een paar jaar terug vol enthousiasme gekocht om hem vervolgens heel lang te negeren. Zooo jammer en ik baalde daar zo van, dat hier echt maar weer eens verandering in moest komen.
En nu heb ik een goede reden gevonden om hem weer uit de kelder te halen: het carnavalspakje voor mijn dochtertje!

Het verliep allemaal vrij voorspoedig vandaag, tot vanavond mijn lockmachine vastliep?#* %!
Na heel wat gedoe om alleen al mijn naaiwerk uit de lockmachine te kunnen verwijderen, heb ik nu ook de oorzaak van het niet meer functioneren van de machine gevonden: de automatische draadinrijger rijgt de draad niet meer in... Morgen nog maar even met een frisse blik de machine bekijken en anders maandag maar wegbrengen ter reparatie.

De straf die ik krijg omdat ik hem zo lang zo zielig en alleen in de kelder heb laten staan :p

25/365 Lang leve de bus

Vandaag wou ik met Lola naar de markt in het centrum gaan om nog even naar een stofje voor haar carnavalspakje te zoeken. Gezellig :)

Nou kan ik van hieruit op verschillende manieren naar de stad: lopend (maar dan ben ik wel zo'n 45 min.aan de wandel), met de fiets, met de auto en met de bus.
Het was vandaag behoorlijk koud, dus om Lola voorop de fiets te zetten zag ik niet zo zitten. Zo lang lopen wou ik haar ook niet aan doen en als ik met de auto zou gaan zou ik heel veel geld kwijt zijn aan parkeergeld. Dus bleef er maar een optie over: met de bus.
Nou ben ik wel vaker alleen met de bus gegaan, maar nog nooit met een kinderwagen.

Ik heb het wèl vaker overwogen om de bus te pakken als ik alleen met Lola richting stad moest, maar dan ging ik uiteindelijk toch altijd lopend, 'want het is toch zo'n lekker weer' of 'Lola slaapt altijd zo lekker in de wandelwagen', maar ondertussen is het nu hartje winter en is Lola bijna 17 maanden en vind ze het echt niet meer leuk om 45 minuten (x2) in de wagen te zitten.
Dus òf ik ging niet òf ik moest met de bus gaan.

En zo we wandelden we vanmorgen naar de bushalte. Ik vond het behoorlijk spannend en ik zat me om vanalles druk te maken want ik was bang dat het een groot gestuntel zou gaan worden.
Uiteindelijk viel het natuurlijk hartstikke mee en kwam ik redelijk makkelijk de bus in en uit en Lola vond het allemaal prima.

Weer een angst overwonnen... ;)

24/365 Afscheid van het oude...

De wonderen zijn de wereld nog niet uit: ik heb een nieuwe gsm! De laatste keer dat ik een nieuwe telefoon kocht/kreeg kan ik mij al bijna niet meer herinneren. Mijn laatste toestel was tweedehands; deze had ik overgenomen van mijn man omdat hij een aantal jaar terug een nieuw abonnement afsloot.

Hij is inmiddels alweer een paar telefoons verder en ik sleepte nog steeds met zijn oude rond. Het toestel liet het af en toe afweten en er zat een papiertje in het toestel gepropt om het SIM-kaartje op zijn plaats te houden.

Tijd voor verandering dus, en vanaf heden zit er een nieuw toestel in mijn tas :)

23/365 Oogkleppen

Ik heb een karaktertrek die me nogal eens in de weg kan zitten. Het komt een beetje neer op: Ik WIL het dan zo en dan MOET het ook zo en als dat niet lukt, dan laat maar!
Ik zie andere dingen op mijn pad dan ook niet omdat ik daar helemaal niet voor open sta en jeetje wat kan ik het mezelf (en anderen) dan soms moeilijk maken!

Klein voorbeeld:
Ik ga zelf een carnavalspakje voor Lola in elkaar te knutselen. Ik wil een lekker warm schapenpakje (Lola heeft iets met 'schäöpkes') gaan maken en heb het al helemaal in mijn hoofd. Alleen de jacht naar stofjes verloopt ontzettend moeizaam en vind natuurlijk niet dat ene stofje.
Op de markt hadden ze het ook al niet en ik liep helemaal vast en baalde enorm omdat ik thuis het patroon al uitgetekend klaar had liggen. Ik was al bijna bereid om het dan maar op te geven.

Maar... opeens kwam er ruimte!
In plaats van het op te geven omdat het niet zou gaan lukken zoals ik het had bedacht, dacht ik: Ze hebben ZOVEEL stofjes op de markt, en als ik naar de basis van het patroon kijk kan ik er vanalles van maken! Waarom zo strikt vasthouden aan dat eerste idee terwijl er zoveel mogelijk is!
En het stomme is ook nog: het is een patroon voor een Teigetje-pak, maar ik had al meteen bedacht dat ik die heel makkelijk kon veranderen in een schaapjespak... waarom kan ik dan niet verder denken???

Het klinkt zo simpel maar ik was zo opgelucht dat ik mijn oogkleppen af kon doen...

Vrijdag dus weer naar de markt en ik MOET en ik ZAL met een stofje thuiskomen ;)

22/365 Schorseneren

Vandaag stonden schorseneren op het menu! Ze zijn de groente van de maand en blijkbaar helpt dat toch om mij ervan te overtuigen ze te kopen.

Het zijn namelijk geen groenten die je koopt omdat ze er zo smakelijk uitzien, en ik kwam erachter dat het ook geen groenten zijn die je 1 2 3 schoonmaakt, maar ik had t er voor over!

Ergens vond ik het ook wel leuk om iets te eten wat ik niet ken en ik uit moet zoeken hoe ik het klaar moet maken. Ik had een receptje gevonden wat me wel smakelijk leek en toen het geheel op het bord lag had ik het gevoel dat we asperges gingen eten.

Een eerste reactie aan tafel was: 'oh, dat had ik eigenlijk niet verwacht, best een karakteristieke smaak' en toen durfde ik zelf bijna niet meer te proeven. 'Karakteristiek' kan namelijk ook een tactische verwoording van 'smerig' zijn, maar toen ik een hapje nam werd ik positief verrast :)
Ik vond het eigenlijk best wel lekker!
En ondanks het het uiterlijk en het schoonmaakwerk denk ik dat we wel vaker schorseneren zullen gaan eten, maar dan weer met een nieuw receptje!

Het blikje wat op de foto staat had ik ook nog nooit eerder in mijn boodschappenmandje gehad. Ik wist nog niet eens van het bestaan van gecondenseerde melk tot ik op zoek was naar iets waar ik mijn teveel aan koekkruimels (overschot van arretjescake van vorige week) in kon verwerken en zo bij het recept 'Fudge met koekkruimels' uitkwam.

Dus op culinair gebied vandaag een paar stapjes buiten mijn comfortzone gedaan en het was een succes :) De fudge was alleen niet helemaal goed gelukt qua structuur, maar het gaat om de smaak, toch?

21/365 Muziek

(Nog even een dagje inhalen ;)

Gisteren haalde ik weer eens een CD uit de kast! En dat is lang geleden dat ik nog eens bewust naar een cd heb geluisterd. 'Vroeger' leefde ik van muziek en kon ik uren met de koptelefoon op genieten van mijn favoriete muziekjes. Tegenwoordig luister ik wel nog af en toe naar de radio, maar dat was het eigenlijk zo'n beetje.

Gisteren na het avondeten en de afwas wou ik eigenlijk op de bank ploffen en de tv aanzetten, maar in plaats daarvan ging ik boven een cd-tje uitzoeken wat ik al héél lang niet meer had gehoord en luisterde die van begin tot eind :)

Ik stond ervan te kijken hoe ik meteen andere dingen ging doen in plaats van op de bank ploffen. Begrijp me niet verkeerd, want het is zeker wel eens lekker hoor, op de bank ploffen en er niet meer afkomen, maar soms vind ik het gewoon een beetje jammer van de avond.

Een produktieve avond dus, alleen maar door een dagelijkse gewoonte eventjes te veranderen :)

20/365 Verslaving

Vandaag heeft de laptop inderdaad de hele dag op de tafel gestaan!
Ik denk dat ik het hiervoor altijd te moeilijk vond om hem op tafel te zetten, maar omdat ik nu juist op zoek ben naar dingen die me wat uit balans kunnen brengen was het een stuk makkelijker. En heb het gevoel dat de laptop op zijn nieuwe plaatsje zal blijven staan :)

Ik vond het eigenlijk wel lekker zo vandaag. Normaal wou ik iets opzoeken en voordat ik hierover na kon denken zat ik al te typen, omdat dat zo makkelijk ging.
Nu moet ik daar iets meer moeite voor doen, en dat kleine beetje maakt me al veel meer bewust van wat ik eigenlijk op de laptop wil gaan doen, en heb ik de ruimte heb om te beslissen of het daadwerkelijk nodig is ja of nee.
En dat brengt rust...

En wat betreft mijn haakprojectjes: ik heb al een appel en een peer gehaakt, en ben vanavond begonnen met de banaan. Zodra deze 3 af zijn volgt er een foto!

19/365 Kleine plaatsveranderingen

Vanmorgen begon al een beetje onwennig; ik ben het zo gewend om de ochtend kwijt te zijn aan het verzinnen van wat we gaan eten in het weekend en boodschappen doen, dat ik gewoon even moest denken hoe we de ochtend in moesten gaan vullen. Zeëen van tijd ;)

Hoe koud het ook was, ik vond dat we op zijn minst even naar buiten moesten om een frisse neus te halen, en toen zijn we ook maar meteen bij de Terre des Hommes winkel binnengelopen een paar straten verderop. Ik kom hier bijna dagelijks langs en wil al een tijdje binnen rondneuzen, maar om de een of andere reden heb ik moeite om hier binnen te lopen. Maar vandaag deden we het toch maar (!) en het was eigenlijk heel erg gezellig binnen. Als mijn dochtertje erbij is beginnen mensen al snel tegen me te kletsen, of ja, eigenlijk tegen haar.
Daarna zijn we nog een flink stuk door de buurt gaan wandelen door de aangevroren sneeuw :p en ik was zo blij dat ik een wandelwagen vast had anders was ik waarschijnlijk al 5x op mijn gezicht gegaan...

Eenmaal thuis zijn we gaan lunchen en i.p.v. zoals normaal, aan tafel, hebben we gezellig binnen op de grond gepicknickt.
En ook vanavond was er een kleine 'plaatsverandering': ik zit aan tafel te typen!
Normaal hang ik altijd onderuit op de bank met de laptop op schoot, maar ik had besloten om aan tafel te gaan zitten. En eigenlijk is dat wel erg prettig zo.

Misschien wel een goed idee om morgen de laptop op tafel te laten staan, dan heb ik niet steeds de neiging om weer even snel wat in te typen/ op te zoeken/ te checken enz.
Dat gaat moeilijk worden! Of ik zit misschien de hele dag aan tafel ;)

(Oh ja, en mijn gehaakte appeltje van gisteren is af en ben vandaag begonnen aan een peertje! Foto's volgen!)

18/365 Creatief begin

Gisteravond ben ik zo druk bezig geweest met een nieuw haakwerkje dat het bloggen er niet meer van kwam. Het heeft me dit keer wel moeite gekost om weer met een nieuw fröbelwerkje te gaan beginnen.
Normaal had ik nooit veel moeite met beginnen, het probleem lag meer in het afmaken, zoals je hier ziet. Ook kwam ik laatst met het ordenen van al mijn breigarens, stofjes en verfspullen onafgemaakte werkjes tegen en herinnerde mij met hoeveel enthousiasme ik deze projectjes begonnen ben en zag hoe ze waren geëindigd :(

De afgelopen dagen heb ik veel op Etsy en Pinterest rondgedwaald en dan begint het weer extra erg te kriebelen om iets te maken, maar nu zat ik ertegenaan te hikken omdat ik bang was dat ik het weer niet af zou maken...

Misschien helpt het wel als ik mijn handwerkjes bij ga houden in mijn posts, dan heb ik een extra stok achter de deur. Wie weet kom ik er op deze manier ook wel achter waarom ik deze dingetjes steeds niet afmaak.
Het is het proberen waard :)

17/365 Vooruitplannen

Vandaag weer een dag die in het teken stond van eten :)

Allereerst kocht ik spontaan gebakjes bij de bakker (dat gebeurd normaal alleen als er bezoek komt) èn maakte ik een kleine verandering in de dagelijkse eetstress:

Normaal ga ik iedere dag naar de supermarkt, behalve op woensdag (want dan moet ik de hele dag werken) en zondag (dan zijn hier de winkels gesloten).
Op dinsdag en zaterdag moet ik dus ook avondeten gaan verzinnen voor de volgende dag en hoe gestructureerd en planmatig ik ook normaal altijd te werk ga, dit vind ik zooo moeilijk.
Maar vandaag heb ik in minder dan een uur tijd een boodschappenlijstje gemaakt met de boodschappen voor morgen, overmorgen èn zondag! En ik voel me bevrijd...

Drie dagen me geen zorgen maken over wat we moeten gaan eten! En ook nog 3 gerechten die we nog nooit hebben gekookt!
Living on the edge...  ;)

16/365 Van uitstel komt onrust

Vandaag een erg produktieve dag! Ik had met mezelf afgesproken dat ik de dingen die nog gedaan moesten worden (en nog wel even konden wachten) niet uit ging stellen. En dan bedoel ik niet hele grootse dingen, maar van die kleine dingen die je soms maar uit kan blijven stellen. En daar ben ik erg goed in, uitstellen. Maar vandaag niet!
Het hoeft dus alleen maar een duidelijke afspraak met mezelf te zijn en dan hou ik me daar blijkbaar ook aan. Das iets om te onthouden ;)

Een paar voorbeeldjes:
Tijdens mijn pauze op mijn werk bedacht ik me dat ik nog een kaart moest kopen voor een stel dat binnenkort gaat trouwen en een kadootje voor mijn peettante moest zoeken en ben meteen de stad in gerend (ik werk in het centrum dus das dan wel makkelijk). Ik had dit nog wel even uit kunnen stellen, maar nee!
Tegen het einde van de dag kwam ik erachter dat ik iets vergeten was te doen op mijn werk, en ik dacht: 'dat doe ik morgenvroeg meteen' en direct daarna: 'och, dat kan ik eigenlijk net zo goed nu doen!'
Thuis waren het van die kleine dingen zoals de strijk die nog wel kon wachten tot vrijdag, die is vanavond gedaan :) En er was een afschrift binnengekomen die pas voor de 28ste betaald moet, en hoppa, het is al gebeurd! Ook mijn blog wou ik morgen maar doen, en ben toch achter mijn laptop gedoken.

En het voelt heerlijk! Ik moet maar vaker beslissen dat ik die dag niks uit ga stellen, misschien kan ik er op een gegeven moment wel een gewoonte van gaan maken. Heb ik ook minder last van onrust veroorzaakt door al die zaken die blijven liggen, en kom ik zo op een gegeven moment ook uit bij de grotere dingen uit die ik maar uit blijf stellen...

15/365 24u geen snoepjes

 

Vandaag een verandering in iets wat een vreselijke gewoonte aan het worden is: snoepen! Ik snoep wat af op een dag, en zeker op dit moment van de dag als Lola haar middagdutje doet en ik heb een paar uurtjes voor mezelf.

Begin van dit jaar is er een hoop veranderd voor mij, want ik ben i.p.v. 32 uur nu 16 uur gaan werken. Dit omdat ik mijn kleine meisje te weinig zag en haar teveel miste. Dat betekend dat ik nu veel meer thuis ben en de verleiding dus alleen maar groter is geworden om allemaal lekkers te kopen en op te snoepen...

Maar vandaag niet! Vandaag geen chips, geen chocola, geen koekjes, helemaal niks. Zelfs geen speculoospasta op mijn brood :)

Gelukkig heb ik wel mandarijntjes in huis; hopelijk gaan die me door de moeilijke momenten heen helpen ;)

14/365 Blogverandering

Vandaag heb ik mijn blog veranderd! Ik ben helemaal niet zo bekend met blogger en wat de mogelijkheden zijn dus ben alles nog aan het uitvogelen.
Maar ik heb dit toch al voor elkaar gekregen :)

Sneeuw op de achtergrond dus, want vannacht gaat hier flink wat vallen zeggen ze, maar ook omdat niks zo veranderlijk is als de natuur en de seizoenen, en dat past helemaal bij mijn project.

Verder is er nog iets wat mij al de hele dag bezighoudt en wat ik even wil vermelden, omdat het ook wel betrekking heeft op mijn 365 dagen:
Ik kwam op Pinterest bovenstaand plaatje tegen: 10 things you must give up to move forward. 
Ik heb het 1 keer met moeite doorgelezen en durfde het niet nog een keer door te lezen omdat het best wel confronterend is. Ik heb moeite om dingen te veranderen, en dus ook op te geven, en kom daarom niet vooruit en durf niet te doen waar mijn hart ligt (vandaar ook mijn '365 veranderingen': hoe klein ook, met kleine stapjes verander ik dingen in mijn omgeving, aan mijn gewoontes, mijn gedachten)

Ik zal een van de komende dagen vast en zeker nog wel op dit plaatje terugkomen ;)

13/365 Buurtkrantjes

Wij krijgen, zoals vele huishoudens, vaak van die lokale krantjes in de bus. Ik begin er soms wel in te bladeren, maar na 1 minuut hou ik het meestal al voor gezien en leg ik ze aan de kant.
Dit weekend kwamen er weer 2 door de brievenbus gevallen en ik had besloten om ze vandaag daadwerkelijk te gaan lezen...

Ik begrijp ook meteen weer waarom ik die dingen nooit lees ;)
Er was wel 1 column in 1 van de krantjes waar ik wel om moest lachen, dus wie weet ga ik die volgende week wel weer lezen, maar verder ben ik er eigenlijk alleen maar heel moe van geworden :p

Het is een gewoonte om die krantjes steeds maar gewoon opzij te gooien (in dit geval niet zo erg) maar ik denk dat ik in het dagelijks leven veel dingen gewoon maar naast me neerleg (bewust of onbewust) en er daardoor niet open voor sta. Ik heb mijn mening al klaar dus weg ermee!
En ik kom weer uit bij de conclusie die ik trok op dag 6 n.a.v. dag 5: Meer openstaan en dingen niet meteen afkeuren!

12/365 Opgeruimd staat netjes

Na gisteren kwam eigenlijk merkte ik vandaag pas de grote verandering van de woonkamer echt op. Gisteren was natuurlijk vreemd, maar om vanmorgen beneden te komen in een kamer waarin alles (op 1 dressoir na) een nieuwe plek heeft gekregen was wel even wennen. Ook hebben wij altijd (onbewust) vaste plaatsen aan tafel en dat was nu ook even kijken wie het liefst waar wilde gaan zitten tijdens het eten.

Vandaag ben ik even verder gegaan in huis en heb ik eindelijk mijn breigarens, stofjes en verfspullen een plekje gegeven. Zo heb ik meteen weer een beeld van wat ik allemaal aan materialen in huis heb en, ook héél belangrijk, weet ik nu waar het ligt.

Ik heb meteen ook maar afscheid genomen van een onafgemaakt fröbelwerkje wat ik tegenkwam in een grote plastic tas, bedolven onder allemaal lapjes stof...

In plaats van me aan het 'wankelen' te brengen door veranderingen, bracht ik vandaag structuur aan (wat eigenlijk ook weer een verandering was). Maar dat was voor mij ook wel even wennen want deze spullen hebben altijd in plastic tassen en plastic emmers door huis gezworven.

Oh, en ik deed nog iets:
Normaal, als we aardappeltjes eten, MOET daar voor mij altijd appelmoes bij. Ik heb ook altijd appelmoes in huis. Maar vandaag pakte ik de fles Samba-saus uit de koelkast i.p.v. de Minimoesjes, en ik at mijn aardappeltjes spontaan 'anders' :p

11/365 Andere woonkamer

Vandaag heb ik de woonkamer maar eens onder handen genomen.

Er moest zowiezo weer eens hoognodig onder de bank worden gestofzuigd, en toen ik die eenmaal aan de kant had geschoven had ik besloten dat ie ook maar een ander plekje ging krijgen!
Middenin de kamer liet ik hem staan, en ik sleepte het tv-kastje met alles erop en erin een metertje verderop, Lola's speelhoek moest een stukje opschuiven, het tafeltje waar de plant op stond werd Lola's tafeltje en zo sleepte ik nog het een en ander door de kamer.
Ik was nog niet helemaal tevreden en irriteerde me aan de eettafel die altijd al op dezelfde plek staat en ik wil het anders! Opeens bedacht ik me dat ik de eettafel ook wel los van de muur neer kon zetten (dat idee is in de afgelopen 1,5 jaar dat we hier wonen nog NOOIT in me opgekomen) en ik was helemaal tevreden :)

Nu alleen nog wat kabeltjes wegwerken, maar dat is iets voor morgen als de man des huizes het er mee eens is dat het zo blijft staan, want hij heeft geen idee wat ik vandaag allemaal heb uitgespookt :p

Ik zit hier nu in ieder geval heel erg tevreden op de bank te genieten van mijn andere uitzicht. Het voelt heel prettig nu want het is nog nooit in me opgekomen om de kamer op deze manier in te delen en dat is ook een beetje waar ik steeds tegenaan loop en een reden om met dit 365 dagen project te beginnen: ik wil dingen anders kunnen bekijken, vanuit een ander perspectief. Ik heb steeds het idee dat ik in een bepaald 'automatisme' (ik weet even geen beter woord) blijf hangen met denken en ik wil daar graag uit loskomen.

En juist zoiets simpels als me bedenken dat die eettafel ook los van de muur kan staan bevestigd dat ik altijd op een bepaalde manier denk, maar dat het toch ook voor mij mogelijk is om daarbuiten te stappen.

10/365 Afronden

Vandaag heb ik besloten om van een handwerkprojectje wat hier al een tijdje ligt, af te maken! Ik kan namelijk ontzettend goed en enthousiast met iets beginnen, om het uiteindelijk onafgemaakt ergens in huis rond te laten zwerven. Deze bol groene zpagetti is al voor meer dan de helft een hoes voor mijn meditatiekussentje geworden, nu alleen dat laatste stukje nog...
Dat meditatiekussentje was ooit bedoeld om te mediteren, maar gebruik ik nu om op te zitten als ik met Lola op de grond zit te spelen want dat zit wat zachter dan die harde laminaatvloer ;) Mediteren is ook weer zoiets waar ik ooit aan begonnen ben en nooit meer op heb gepakt :p

Hopelijk kan ik dat 'niet afmaken' ooit achter me laten, beginnende met de groene zpagetti! En wie weet komen er de komende 355 dagen nog wel meer onafgemaakte fröbelwerkjes langs om eindelijk afgemaakt te worden...

09/365 Andere kleertjes

Vandaag een beetje een rare uitdaging voor mezelf misschien, want ik ben op zoek naar nieuwe kleertjes voor mijn dochtertje. Ik ben al dagen aan het zoeken en in mijn pauze snel de H&M en HEMA in aan het rennen op zoek naar wat nieuws, maar ik sta altijd met spijkerbroekjes en simpele truitjes voor Lola in mijn handen.
Niet dat dat erg is, helemaal niet, maar ik vind het een beetje jammer van mezelf. Ik kan heel enthousiast worden van leuke, vrolijke en gekke kleertjes, maar ik eindig altijd met iets heel eenvoudigs. Gewoon omdat ik het simpelweg niet aandurf om geen jeans te kopen omdat ik dan moet gaan combineren en dat durf ik niet aan.
Ik wil graag wat ruimer en opener gaan denken en het wordt me steeds duidelijker dat dat ook de voornaamste uitdaging is van dit project. Ik kies altijd voor veilig en ik denk dat ik me daarmee heel veel ontneem en dat begint steeds meer aan mij te knagen.

Maarrrr, na een avondje surfen op Marktplaats heb ik op 5 kledingstukken voor mijn meisje geboden, en hier zit geen jeans tussen! Zelfs een jurkje waarbij ik al een beetje in paniek raak omdat ik niet meteen weet hoe ik dit moet combineren, maar ik ga de uitdaging aan! Nu alleen nog afwachten of de verkoopster op mijn biedingen ingaat...

08/365 In bad

Ik heb nog even een verslagje in te halen van gisteren:

Gisteravond ben ik weer gaan sporten (yep, weer een avondje BBB :) en normaal plof ik na het sporten op de bank, voor de tv met de laptop op schoot, tot een uurtje of 22.30.
Of ja, 22.30 is de bedoeling en probeer ik af te ronden waar ik mee bezig ben, en plotseling is het dan ineens 23.00 geweest en ga ik balend dat het toch weer later is geworden, naar boven, de douche in en z.s.m. naar bed.
Gisteravond dus niet! Gisteren kwam ik thuis van het sporten, plofte op de bank en dacht: zal ik eens een keer in bad gaan? Ik ga namelijk zelden in bad. Het is heerlijk als ik er eenmaal in zit, maar het komt eigenlijk bijna nooit zover. Ik heb daar denk ik de rust niet voor ofzo.
Maar gisteren ging ik eindelijk in bad, en toen ik uitgebadderd was besloot ik dat ik maar eens lekker vroeg mijn bedje in zou duiken. Heerlijk!

Helemaal uitgerust ging ik om 22.00 naar bed. Niet gefrustreerd omdat ik weer zo lang op de bank had gehangen en ik heb me niet hoeven haasten om toch nog een beetje op een redelijke tijd in bed te liggen. En ik heb héérlijk geslapen!
Kwam alleen weer mijn bed niet uit vanmorgen :P

07/365 Ik sta vooraan!

Vanavond ben ik voor het eerst in het nieuwe jaar weer gaan sporten. Ik ga zo'n twee keer per week naar de sportschool waar ik voornamelijk de lessen BBB volg. Dit zijn groepslessen met eigenlijk altijd alleen maar vrouwen, en hier trainen we onze probleemgebieden ;)

De vrouwen die wekelijks op maandag naar de BBB komen hebben ondertussen zo'n beetje een vaste plek in de zaal. Dat heeft niemand voor hun besloten, dat gaat op een gegeven moment gewoon vanzelf zo. Een gewoonte...
Zo ook ik: zodra ik de zaal binnenkom loop ik meestal meteen snel naar de zijkant, bijna achterin. Zodat ik een beetje onopvallend in de zaal sta, niet recht onder de airco, veilig op mn vaste plekje.
Vandaag had ik besloten dat ik niet meteen naar achterin zou rennen, maar pats boem vooraan in de zaal de les zou gaan volgen!
Al vrij snel voelde ik me niet alleen ongemakkelijk omdat ik zo in het zicht stond, maar ik merkte ook ongemak om mij heen op. Iedereen aan die kant van de zaal leek een beetje van slag omdat ik opeens daar vooraan stond! Ik had daar nog nooit echt bij stilgestaan dat als ik voor mezelf dingen anders wil doen, het ook invloed kan hebben op mensen in de omgeving.
Stiekem moest ik daar ook wel weer om lachen en het viel me uiteindelijk allemaal reuze mee daar vooraan in de zaal. Weer een angst minder, en eerlijk gezegd was het eigenlijk ook wel weer verfrissend :)

06/365 Andere route

Gooische Vrouwen gisteren, tja, wat zal ik ervan zeggen...
Ik heb geen vreselijke avond gehad, alleen was het wel een lange zit tot het eerste reclameblok... Daarna ging het toch redelijk vlotjes en heb ik zelfs af en toe moeten glimlachen.
Na de film heb ik me nog even zitten bedenken en ik geloof wel dat me gewoon overgeven aan de film minder energie heeft gekost dan me er rot aan gaan zitten ergeren.
En ik denk dat ik dat vaker zal moeten doen. En daarmee bedoel ik niet dat ik meer films moet gaan kijken waar ik niks aan vind, maar dat ik me vaker milder en meer open op moet stellen. Dat kost me minder energie en levert me meer op dan me aan iets te zitten ergeren en er tegenaan te gaan lopen schoppen.
Waar zoiets kleins al toe kan leiden...

Mijn 6de dag deed ik weer iets kleins wat ook weer een grotere impact had dan ik van tevoren had verwacht.
Vandaag moest ik werken (koopzondag :p) en toen ik terug naar huis fietste bedacht ik me halverwege dat ik eigenlijk wel gewoon eens linksaf kon slaan i.p.v. mijn rechtdoor mijn normale route vervolgen. Meteen kwam er allemaal weerstand op in mijn hoofd, want ik ken die wijk waar ik door ga fietsen helemaal niet goed, èn het is donker en misschien ga ik wel verdwalen, èn ik heb eigenlijk toch ook wel erge honger, èn er komt allemaal verkeer tegen en moet misschien wel wachten tot die hele rij auto's voorbij is tot ik af kan slaan; kortom, ik kon beter maar zo snel mogelijk naar huis fietsen! Tegelijkertijd bedacht ik me dat dat allemaal onzin excuses waren en sloeg ik gewoon opeens linksaf (die hele rij auto's was toch nog wat verder weg dan ingeschat ;)
Plots fiets ik door een straat met erg mooie huizen, waar nog prachtige kerstlichtjes branden, waar ik overal heerlijk binnen kon kijken omdat bijna niemand zijn gordijnen dicht had, waar kindjes genaamd Sofia en Mare geboren waren, waar drie koningen aan hadden gebeld bij een huis en een mevrouw snoepjes aan het uitdelen was. Allemaal andere en nieuwe dingen te zien in plaats van de weg die ik ondertussen wel kan dromen... Heerlijk! Alleen voelde ik me plots een beetje verdwaald en wist ik eventjes niet meer hoe ik thuis moest komen. Ondertussen al twee keer afgestapt en maar weer omgedraaid, tot ik om de hoek van een straat keek en gelukkig een bekend cafeetje zag liggen. Van hieruit vervolgde ik mijn weg naar huis, een kwartiertje later thuis dan normaal en lachend over mijn eigen gewoontes en hoe moeilijk het blijkbaar is dit los te laten... Maar na vandaag weer een beetje minder moeilijk!

05/365 Gooische vrouwen

Vandaag vond ik het erg lastig om iets te gaan verzinnen. Ik was behoorlijk futloos door dat sombere grijze weer en vreselijk moe omdat Lola de afgelopen 2 nachten flink heeft liggen huilen...

Maar toen kwam er opeens een aankondiging op tv voor de film: Gooische Vrouwen. Ik heb de hele serie nog nooit gezien omdat ik dat soort dingen normaal gigantisch ontwijk. Het is niet iets wat in mijn straatje ligt, om het maar zachtjes uit te drukken ;)

Maar omdat ik altijd zo sterk mijn mening klaar heb (en daar nog wel eens in door wil draven) moet ik dat maar eens opzij zetten en heb ik besloten dat ik vanavond de film 'Gooische Vrouwen' op tv ga kijken. Zonder ergernis en zonder geklaag.
En zonder laptop of enige andere afleiding: alleen maar 2 uur lang 'Gooische Vrouwen' kijken...

04/365 Zelf eten

Nog even terugkomen op gisteravond, mijn avondje zonder laptop: de onrust verdween gelukkig vrij snel en rustig avondje volgde. Een beetje gehaakt, mijn peettante gebeld die de dag ervoor jarig was geweest, en lekker op tijd gaan douchen en naar bedje toe. En ik ging veel uitgeruster naar bed dan anders... Misschien toch wel goed om dat wat vaker te doen dan :p

Een paar dagen geleden had ik me aangemeld voor: www.365dagenproject.nl. Hier moesten nog een paar dingetjes voor gedaan worden voordat ik via die site met mijn project aan de slag kon, en ik merkte dat ik het alweer uit aan het stellen was. Ik vond het toch wel spannend. Mijn blog kent amper iemand en das wel erg veilig; geen mens die het leest! Maar via die site vond ik toch wel een hele grote stap, maaarrrrrrrr, ik heb hem gezet!

En nog iets grappigs vandaag. Ik heb een klein lief dochtertje, Lola, 16 maanden oud, en ik moet toegeven dat ik (soms) een beetje een gestresste mama ben wat betreft eten en vuiligheid. Niet echt handig met zo'n dreumes ;)
Maar vandaag heb ik besloten dat ze zelf haar yoghurt mocht gaan eten! Zelf met de handjes eten kan ze erg goed, maar yoghurt met een lepel is toch een héél ander verhaal.
Een tikkeltje gespannen (maar vastberaden) zette ik het kommetje voor Lola op tafel :)
Nadat ze eerst het halve kommetje aan mij gevoerd had, begon ze toch ook zelf te eten. Het werd inderdaad een geklieder, maar het viel me eerlijk gezegd ook best wel mee en de rommel was binnen een minuut of 5 opgeruimd. En Lola natuurlijk apetrots dat ze al zo goed zelf kon eten!

03/365 Laptop UIT!

Dag 3 alweer, en vanavond ben ik lekker alleen thuis met mijn dochtertje. Maar die ligt al lekker in haar bedje te slapen dus heb ik de hele avond voor mezelf! En wat doe ik dan normaal gesproken?
Ik heb de hele avond de laptop op schoot. Of hij staat naast me zodat ik ieder moment eventjes mijn mail of Facebook kan checken, op tvgids.nl kijken wat er op tv komt, eventjes naar dat leuke liedje luisteren, recepten doorspitten om te kijken wat we morgen gaan eten... Kortom, er is altijd wel iets waarvoor ik die laptop eventjes nodig denk te hebben. Maar vanavond NIET! Het ding gaat na het typen van dit bericht gewoon UIT!
En dan? Geen idee eigenlijk.
En ik merk dat ik er behóórlijk onrustig van wordt.....

02/365 Ik laat me verrassen!

Dag 2, en ik had helemaal geen idee wat ik vandaag 'anders' zou kunnen gaan doen want mijn dag zat van opstaan tot slapengaan helemaal volgepland. Eerst de hele dag inventariseren op het werk, en daarna lekker uit eten met een vriendin.

Maar 's avonds met het etentje deed zich toch iets voor wat voor mij wel al heel wat was.
Tijdens het bestuderen van de kaart en informeren naar de vegetarische opties had ik besloten dat ik de keus een beetje bij de serveerster en de kok liet: ik ging me laten VERRASSEN! En dat is toch heel wat voor iemand die altijd alles onder controle wil houden.
Ik heb echt o-ver-heer-lijk gegeten, en daarna deed ik er nog een stapje bovenop: ik bestelde een TOETJE (ik ben eigenlijk flink aan het budgetteren omdat ik sinds kort minder ben gaan werken, en dan toch nog een toetje bestellen :p) en ik koos ook nog eens voor het toetjes met de wazigste naam:
'CRACK PIE en je hebt er geen wietpas voor nodig!'
Ik heb toch eventjes gecheckt bij de serveerster wat het was, maar van de uitleg werd ik niet veel wijzer en heb er toch voor gekozen!

Ik heb genoten van al het heerlijke eten, genoten om te kiezen voor het onbekende en me te laten verrassen, en het heeft geweldig goed uitgepakt. En ik heb weer een kleine stap gezet! :)

Start!

Startend vandaag op 1 januari 2013, begin ik mijn eigen persoonlijke 365 dagen-project.
Na een maand dubben over wat mijn project zou gaan worden, moest ik van mezelf vandaag de knoop doorhakken (anders had het allemaal nog héél lang kunnen gaan duren...) en bovenstaande quote gaf de doorslag.
Al jaren ga ik in eenzelfde patroon door en blijf hierin hangen. Bang om uit mijn vertrouwde wereld te stappen, maar aan de andere kant ook erg toe aan verandering, heb ik besloten om het in kleine stapjes te doen.
En dat kan vanalles zijn: iets koken wat ik nog nooit heb gegeten, een ochtend belachelijk vroeg opstaan, of een keer lekker om 20.00 naar bed gaan, plots meubels in huis gaan verplaatsen of een winkel binnenstappen waar ik normaal nooit naar binnen zou gaan. Het kan vanalles zijn, als het me maar even aan het wankelen brengt. Stap voor stap.
Vandaag dus het opstarten van een blog waarin ik mijn activiteiten vast zal gaan leggen.
Stap 1 is gezet!